دل شکستم

        دل شکستم 
                                                روزگارم خوب نیست 
                                          خواهرم رفت از این دار پلید 
                                               و کسی نیز نفهمید
                                              که بر ما چه گذشت
                                               دل پرغصه ی من 
                                                 ترکید از غم او 
                                                سینه پر دردم 
                                              پر احساس شده 
                                            حس غم ، غصه و آه
                                       روزگار همه مان گشته سیاه

 

اندوه بزرگیست زمانی که نباشی...

 

خواهر عزیزم

 

هنوز آشفته ی چشمهای مهربان توایم برگرد! 

 

زینب جان

 

دستهایت کجاست که کنار بزند دلتنگی ام را؟ ؟؟

این روزها اینقدر شکسته ام

 

که عصا به دست راه می رود دلم

به یاد خواهرم زینب

 

 

به یاد تمام روزهایم 

به یاد تمام یادگاری ها

به یاد خواهرم

چه بی هوا یادش کردم

شاید او اینجا است

و اکنون به پریشان احوالی ام مینگرد

هر چه یاد است از او

روز های شاد و پر خنده کودکی است

امروز ماههاست که او رفته

ماههاست که من تنهایم

ماههاست که یاد اوهوای دلم را بارانی میکند

ماههاست که از روزگار خوشی و روشنی می گذرد

انگار همه چیز با او رفت،همه چیز

دیگر از روز های آبی و آسمانی وآفتابی خبری نبود

دیگر رنگ خوشی ها و خنده های از ته دل را ندیدم

کاش بودی تا سر بر شانه ات تمامی غم هایم را میگریستم

بی هیچ ترس و حس گزنده ای

کاش بودی خواهرم

کاش من جای تو بودم و تو امروز جای من

انگار تنهایی من از همان زمان آغاز شد

از وقتی تو رفتی

از وقتی که ندیدمت و صدای پر شورت در خانه نپیچید

آری،تاریخ تنهاییم مال همان روز است

آری،از آن روز به بعد من تنها شدم

دیگر هیچ چیز،هیچ چیز این انبوه سیاه را از من دور نکرد

 هیچ جسم و هیچ چیز دیگری این خلا دیوانه وار را پر نکرد 

روزی که تو رفتی انگار مرا هم با خود بردی

زینب جان نمی دانی که چقدر خسته ام

نمی دانی چه باری را بر دوش می کشم

باری به سنگینی برفهای سپیدی که بر روی موهای پدرمان نشسته

به سنگینیه غمی که همیشه در نگاه مادرمان بود

و خلا همیشگی تو،نمی دانم شاید باز هم زندگی جریان یافت ،

اما دیگر آن نبود

دیگر هیچ کداممان خودمان نبودیم

انگار همگی تنها شده بودیم

وتو ما را با خود برده بودی با این تفاوت که

جسممان اینجا مانده بود

تو رفتی و همه چیز رفت و این خلا همیشگی شد

کاش،کاش،کاش زینب،مرا با خود برده بودی

 

شادي روحش صلوات

 

 

 

تقديم به خواهر عزيز

 

 دختري خسته ز رنج

با چشمهايي مهربان

به تاريكي دنيا مي نگريست

در ميان تاريكي

ناگهان نوري ديد

رفت و رفت

نزديك تر تا به آن نور رسيد

خواهرم نور شد و پر كشيد سوي خدا

من به دنبال او

او به دنبال خدا

خواهرم نور شدي ؟

مي دانم كه تو را

خواهم يافت

در بهشت ابدي

هم نشين كوثر نبي

 

بیاد خواهرم  زینب  که در روز پنجشنبه96/2/28   چشم از دنیا فرو بست تا ما را در غم فراقش ماتم زده کند

 شادي روحش صلوات

استخوان هایم را به دانشمندان بسپارید … شاید بفهمند نه یخبندانی بود نه بیماری مهلکی ! من از دوری تو منقرض شدم …